Βασίλη Αργυριάδη
…«Μα πάτερ μου, είναι απαράδεκτο ο παπα-Σιμωνας να κυκλοφορεί στο ναό με παντόφλες. Πώς εσείς και η αδελφότητα τού το επιτρέπετε;» ψιθύριζε ελαφρά πειραγμένος ένας κύριος, επισκέπτης στο μοναστήρι, σ’ έναν καλόγηρο μέσης ηλικίας.
Είχε αισθανθεί την ευσεβιστική του συνείδηση να εξεγείρεται μπροστά σε ένα γέρο καλόγηρο, ο οποίος «παρεκτράπει», διαπράττοντας το «ατόπημα» να εισέλθει στο ναό με παντόφλες.
«Βέβαια, καταλαβαίνω ότι είναι γέροντας, όμως θα’ πρέπε να του επιβάλλετε μια πιο κόσμια συμπεριφορά», συνέχισε στον ίδιο τόνο, βλέποντας αντίκρυ τον καλόγηρο να του χαμογελά μελαγχολικά.
«Γιατί εξεγείρεστε αγαπητέ μου;» του απάντησε ήρεμα, «δεν γνωρίζετε πως για το μοναχό, ο ναός είναι η αυλή του;»
Και με την ίδια ηρεμία απομακρύνθηκε, αφήνοντας το συνομιλητή στο κατώφλι μιας άλλης Ορθόδοξης προοπτικής …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου