Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

Από πιo μήνα αποκτά Ψυχή το έμβρυο;


Από πότε άραγε το έμβρυο αποκτά ψυχή; Γιατί κάποιοι υποστηρίζουν ότι το έμβρυο εμψυχούται στον τρίτο μήνα; Είναι η άποψη αυτή επιστημονικά και θεολογικά αποδεκτή;

Υπάρχει μια αίρεση η οποία διατείνεται ότι το έμβρυο εμψυχούται κατά τον τρίτο μήνα της κυήσεως. Υιοθετώντας, ωστόσο κάποιος τη θέση αυτή, δέχεται ταυτόχρονα ότι επιτρέπονται οι εκτρώσεις μέχρι και τον τρίτο μήνα της κυήσεως. Τονίζεται, μάλιστα, εμφαντικά ότι σύμφωνα με τη διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης, άλλο είναι το ζων και άλλο το έμψυχο έμβρυο.

Ο Δρ Θεολογίας Χριστόδουλος Βασιλειάδης εξηγεί:

Αίρεση:μψυχο, καθίσταται κατά τον τρίτο μήνα τς κυήσεως.

ποψη αυτή εναι θεολογικ κα πιστημονικ τουλάχιστον παράδεκτη. πάγια κράδαντη θεολογικ τοποθέτηση εναι τι τ μβρυο μψυχοται «ξ κρας συλλήψεως», δηλαδ τ στιγμή, πο νώνεται τ άριο μ τ σπερματοζωάριο. πενθυμίζουμε τ πατερικ «μα σύλληψη, μα ψυχή».
Στ διδασκαλία τν Πατέρων (βλ. Διδαχ τν 12 ποστόλων, πιστολ Βαρνάβα, πολογητ θηναγόρα κ..) τ νθρώπινο μβρυο θεωρεται πάντοτε λοκληρωμένος νθρωπος. Τ διάκριση μβρύου «ξεικονισμένου» κα «μ ξεικονισμένου», τν ποία κάπου νέφεραν Τερτυλλιανός, Αγουστνος κα Θεοδώρητος Κύρου, στηριζόμενοι στ χωρίο τς ξόδου κα 22-25, κκλησία δν τν δέχθηκε ποτέ! χι μόνο δν τν δέχθηκε λλ κα τν πεδοκίμασε.
Μέγας Βασίλειος στν β κανόνα του, ποος πικυρώθηκε π τν Πενθέκτη Οκουμενικ Σύνοδο κα πομένως κφράζει ριστικά, πίσημα κα μετάκλητα τ φρόνημα τς κκλησίας, γραψε: « γυναίκα πο θανατώνει πίτηδες, θελημένα,τ μβρυο θεωρεται φόνισσα».Ὅλοι ο ερο Κανόνες τς κκλησίας, πο ναφέρονται στν μβλωση, δν κάνουν καμι διάκριση μεταξ «ξεικονισμένου» κα «νεξεικονίστου» μβρύου κα χαρακτηρίζουν τν μβλωση ς φόνο!
λλ κα στν η κανόνα του Μέγας Βασίλειος γράφει: «Κα σες λοιπν δίνουν μβλωτικ φάρμακα εναι κα ατς φόνισσες, καθς πίσης κα σες παίρνουν τ μβρυοκτόνα ατ δηλητήρια». λλ κα πληθώρα Πατέρων χουν μιλήσει γι τ θέμα. νδεικτικ Γρηγόριος Νύσσης γράφει: «Μίαν κα τν ατν ψυχς τε κα σώματος ρχν τς συστάσεως».
Οτε τ σμα προηγεται τς ψυχς, οτε ψυχ το σώματος. Κα τν δύο (το σώματος κα τς ψυχς) ρχ «ν τας τς γενέσεως φορμας (εναι) συνισταμένη». Κα μεγάλος θεολόγος τς κκλησίας μας ωάννης Δαμασκηνς γράφει: «Τ σμα κα ψυχ πλάσθησαν ταυτόχρονα κα χι τ να πρτα κα τ λλο στερα, κατ τς φλυαρίες το ριγένη»!
Τ θέμα ατ τ χουν ξεκαθαρίσει αθεντικ μεγάλα θεολογικ ναστήματα, τσι στε κάθε διαφορετικ ποψη ποτελε πλάνη κα αρεση. πομένως τ θέμα ατ δν εναι θεολογούμενο, λλ καθαρ πίστη τς κκλησίας.
νδεικτικ παραπέμπουμε τος ναγνστες στ μνημειώδη ργα το π. πιφανίου Θεοδωροπούλου «ρθρα – Μελέται- πιστολα» (βλ. ρθρα «Θανατικ ποιν κα μβλώσεις» κα «Α μβλώσεις κα κκλησία» ) καθς κα στ ργο το Νικολάου Βασιλειάδη «Πότε μψυχοται τ μβρυο;» ρωτ μακαριστς γέροντας π. πιφάνιος: « μ νεχόμενος τν θανάτωσιν νς ποδεδειγμένου κακούργου, νς εδεχθος δολοφόνου, ες ν μάλιστα παρέχονται τόσα μέσα πρς περάσπισιν αυτο, πς νέχεται τν θανάτωσιν νς θώου κα νυπερασπίστου πλάσματος, ο τ μοναδικν “γκλημα” πρξεν τι, κατ ̓ πιταγν τέγκτων κα δηρίτων φυσικν νόμων, λαβεν παρξιν;». λλ κα Θεοτόκος ταν πισκέφθηκε τν ξαδέλφη της λισάβετ ταν γκυος μερικν μερν, ν λισάβετ ταν γκυος ξι μηνν.
Ὅταν Θεοτόκος σπάστηκε τν λισάβετ, τότε Τίμιος Πρόδρομος σκίρτησε μέσα στν κοιλι τς λισάβετ, διότι ναγνώρισε τ «μβρυο Πρόδρομος» τι τ μβρυο, πο κυοφορετο στν κοιλι τς Θεοτόκου, ταν διος σαρκωθες Θεός!
ν λοιπν δεχθομε τν ξωφρενικ ατ θεωρία, περ διακρίσεως «ζντος» κα «μψυχου» μβρύου, τότε πρέπει ν δεχθομε τι-ταν ταν γκυος Θεοτόκος δν εχε μέσα της τ Χριστό, λλ να «ζν μβρυο», τ ποο μετ π τρες μνες θ ποκτοσε ψυχή! Ατ μως εναι βλασφημία κα ν τ σκεφθομε μόνο! Κύριός μας, σύμφωνα μ τν Καιν Διαθήκη κα τος γίους Πατέρες, εναι ταυτοχρόνως τέλειος Θες κα τέλειος νθρωπος ξ κρας συλλήψεως. Ὅμως κα σύγχρονη πιστήμη ρχεται ν πιβεβαιώσει τν π αώνων διαχρονικ τοποθέτηση τς κκλησίας!
Γάλλος ατρς Κόπο Βΐοτ γράφει: «Πράγματι, μόλις πάρξει ζωή, πάρχει μψυχος βίος! π τ στιγμ κατ τν ποία πραγματοποιεται γονιμοποίηση μία ψυχ ζωοποιε τ ν ατό». Περ τούτου πίσης χουν μιλήσει πληθώρα πιστημόνων, πως καθηγητς τς ατρικς σχολς το ριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Σταρος Μπαλογιάννης. ποιαδήποτε πομένως κα σ ποιοδήποτε στάδιο τς κυήσεως κτρωση ποτελε φόνο νς νυπεράσπιστου πλάσματος κα ο συνεργοντες σ ατ τ γκλημα, νδρόγυνο, γιατροί, κ.λπ. στυγνο δολοφόνοι!
Το κ. Χριστοδούλου Βασιλειάδη, Δρ θεολογίας, μουσικολόγου, Ορθόδοξος Τύπος φύλλο 2017 -4/4/14

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου