Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Άγιος Νήφων Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης 11 Αυγούστου



Πρόκειται για τον Πατριάρχη Νήφωνα τον Β', που πατριάρχευσε τρεις φορές: α) 1486-1488. β) 1497-1498 και γ) 1502. Καταγόταν από την Πελοπόννησο και γεννήθηκε από τους Μανουήλ και Μαρία. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος. Προσκολλήθηκε σε κάποιον μοναχό Αντώνιο και έγινε μοναχός στην Επίδαυρο με το όνομα Νήφων. Μετά τον θάνατο του γέροντα του, πήγε στο κάστρο της Νάρδας, όπου γνώρισε τον ενάρετο Αγιορείτη Ζαχαρία, με τον όποιο εγκαταστάθηκε στη Μονή της Θεοτόκου στην Αχρίδα.

Όταν ο Ζαχαρίας εκλέχτηκε αρχιεπίσκοπος Αχριδών, ο Νήφων αναχώρησε στο Άγιον Όρος, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και Ιερέας στη Μονή Διονυσίου. Από τη Μονή αυτή κλήθηκε να γίνει Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και από εκεί, μετά τον θάνατο του Συμεών, ανέλαβε τον οικουμενικό θρόνο. Απομακρύνθηκε δύο φορές από τον θρόνο και κατέφυγε στη Βλαχία και από κει στο Άγιον Όρος στη Μονή Διονυσίου. Την τρίτη φορά που κλήθηκε στον Οικουμενικό θρόνο δεν πήγε στην Κωνσταντινούπολη και πέθανε στη Μονή, αφού έζησε ζωή ασκητική.

πολυτκιον. χος γ’. Θείας πίστεως.
ργοις λαμψας, τς εσέβειας, πσαν ηγασας, τν κκλησίαν, τς ταπεινώσεως τρόποις ψούμενος, σκητικς δοξασθες γρ ν θωνι, Πατριαρχν καλλον χρημάτισας. Νήφων νδοξε, θείων χαρίτων μπλησον, τος πίστει κα πόθω σ μεγαλώνοντας.

Κοντκιον. χος πλ. δ΄. Τ περμάχ.
Τς κκλησίας λύχνος φθης παμφαέστατος, τ καθαρότητι σοφ τς πολιτείας σου, τς το Πνεύματος λλάμψεις καταπλουτήσας. λλ’ ς σκεος ρετν κα ποτύπωσις, καθοδήγησον μς πρς βίον κρείττονα, τος βοντάς σοι: Χαίροις Νήφων Πατρ μν.

Κθισμα. χος πλ. α΄. Τν συνάναρχον Λόγον.
γκρατείας τος πόνοις καλλωπιζόμενος, ρχιερες θεοφόρος κα λειτουργς ερός, κκλησίας το Χριστο φθης ν Πνεύματι, κα πρς γάπην θεϊκν, κα τν φόβον το Θεο, παιδεύεις Νήφων παμμάκαρ, τας πρακτικας ποθήκαις, κα τ το βίου ποδείγματι.

Οκος
γγελος ν τ κόσμ, Νήφων ρχιεράρχα, δείχθης ορανί σου βί· κα ποστολικας δωρεας, τς κκλησίας φαιδρύνεις τ πλήρωμα· διό σου τν λαμπρότητα, θαυμάζοντες, ναβομεν·
Χαρε, Χριστο θεος θεράπων·
χαρε, φωτς ΰλου θεάμων.
Χαρε, κκλησίας λύχνος πάμφωτος·
χαρε, τς Δακίας φωστρ κα διδάσκαλος.
Χαρε ψος ταπεινώσεως δυσκατόρθωτον πολλος·
χαρε βάθος θείας γνώσεως κα γάπης θεϊκς.
Χαρε, τν ν θ μοναζόντων λείπτης·
χαρε, τς εσεβείας ερς ποφήτης.
Χαρε, πυρσς δογμάτων τς πίστεως·
χαρε, λαμπρν ταμεον τς χάριτος.
Χαρε, ποιμν Βυζαντίου μέγας·
χαρε, Μονς το Προδρόμου τ γέρας.
Χαίροις, Νήφων Πατρ μν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου