Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Η Σοφία

Χθες που ήταν Τρίτη 2 του Οκτώβρη η Σοφία γύρισε στο σπίτι της πολύ χαρούμενη.  Τα πόδια της λες και είχαν βγάλει φτερά. Δεν πατούσε το χώμα. Θαρρείς πως βάδιζε σε άλλα μονοπάτια.

Αυτό είναι η υπόσχεση ενός δασκάλου, από μένα για εσάς


Είμαστε εκπαιδευτικοί και όχι νταντάδες. Είμαστε μορφωμένοι επαγγελματίες που εργαζόμαστε καθημερινά με παιδιά, και συχνά βλέπουμε το παιδί σας από διαφορετική σκοπιά σε σχέση με αυτή που το βλέπετε εσείς. Αν σας δώσουμε κάποιες συμβουλές για το παιδί σας, μην αντιδράσετε άσχημα. Ακούστε και αποδεχτείτε τις συμβουλές, με τον ίδιο τρόπο που θα δεχόσασταν μια συμβουλή από ένα γιατρό ή ένα δικηγόρο.

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Καλοί μαθητές στα 7, επιτυχημένοι επαγγελματίες στα 40

Οι επιδόσεις επτάχρονων μαθητών στην ανάγνωση και στην αριθμητική φάνηκε να συνδέεται με τη μελλοντική κοινωνικο-οικονομική θέση τους ως 40ρηδων
Οι επιδόσεις επτάχρονων μαθητών στην ανάγνωση και στην αριθμητική φάνηκε να συνδέεται με τη μελλοντική κοινωνικο-οικονομική θέση τους ως 40ρηδων.

Κείμενο:Βενιού Ειρήνη

Το πόσο καλά διαβάζει και μετράει κανείς σε μικρή ηλικία αντικατοπτρίζει το κοινωνικο-οικονομικό στάτους του στο μέλλον
Μαθησιακές ικανότητες, όπως η ανάγνωση και η αριθμητική, στην ηλικία των επτά ετών μπορούν να καθορίσουν την επαγγελματική μας επιτυχία στο μέλλον, υποστηρίζουν σκωτσέζοι επιστήμονες.

Αναλύοντας τα δεδομένα 50ετίας 17.000 ατόμων από τη Βρετανία, τη Σκωτία και την Ουαλλία, οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου διαπίστωσαν ότι οι μαθησιακές ικανότητες στην ηλικία των επτά ετών αντικατοπτρίζουν το κοινωνικο-οικονομικό στάτους στην ενήλικη ζωή.

«Σκοπός μας ήταν να δούμε κατά πόσο το να είναι ένα παιδί καλό στην ανάγνωση ή στα μαθηματικά συνδεόταν με μια καλύτερη θέση εργασίας, με υψηλότερο εισόδημα και ένα καλύτερο σπίτι στην ενήλικη ζωή» εξηγούν οι ερευνητές Στιούαρτ Ρίτσι και Τίμοθι Μπέιτς.

Η ενδιαφέρουσα μελέτη
Οι επιστήμονες εξέτασαν τον παραπάνω συσχετισμό αντλώντας στοιχεία από την τράπεζα δεδομένων της εθνικής βρετανικής μελέτης γύρω από την ανάπτυξη των παιδιών National Child Development Study (NCDS), η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά άτομα που γεννήθηκαν το 1958.

Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι τελικά το «μάθε, παιδί μου, γράμματα (και αριθμητική) για να προκόψεις» ισχύει και με το παραπάνω.

Οι ερευνητές είδαν ότι οι εθελοντές που ως παιδιά συγκέντρωναν υψηλές βαθμολογίες στο σχολείο στην αριθμητική και στην ανάγνωση ως ενήλικοι έτειναν να έχουν υψηλότερες θέσεις εργασίας, καλύτερο μισθό και σπίτι σε σχέση με τους υπολοίπους.

Συγκεκριμένα παρατήρησαν ότι ανεβαίνοντας ένα επίπεδο στην ανάγνωση στην ηλικία των επτά ετών τα «διαβασμένα» παιδιά στην ηλικία των 42 ετών εμφάνιζαν πιο… γεμάτο πορτοφόλι καθώς κατέγραφαν μια αύξηση στο εισόδημά τους της τάξεως των 5.800 ευρώ.

«Βάσει των ευρημάτων μας φαίνεται ότι βασικές ικανότητες της παιδικής ηλικίας - άσχετα με τον δείκτη νοημοσύνης του καθενός, με το πόσο έμεινε κανείς στο σχολείο ή με το οικογενειακό προφίλ των συμμετεχόντων - παίζουν τελικά σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα ζωή μας» εξηγούν οι επιστήμονες.

«Διαβατήριο» της επιτυχίας τα γονίδια;
Το γονιδιακό προφίλ του καθενός, προσθέτουν, ενδεχομένως να παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. «Στα γονίδια άλλωστε οφείλονται πολλές από τις διαφορετικές παραμέτρους γύρω από τις επιδόσεις των παιδιών» σχολιάζουν. «Στην παρούσα φάση πραγματοποιούμε μια μελέτη σε διδύμους η οποία εξετάζει πώς το γενετικό και το περιβαλλοντικό υπόβαθρο θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις ικανότητές μας».

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η μελέτη των διδύμων θα «φωτίσει» περαιτέρω τον βαθμό στον οποίο οι περιβαλλοντικές επιρροές ισχυροποιούν ή όχι τον συσχετισμό που εντόπισαν στη μελέτη τους περί μαθησιακών ικανοτήτων και επιτυχίας στην ενήλικη ζωή.
Πηγή

Η ταμίας

 Πριν απο μέρες σε Super Market της Αγίας Παρασκευής, στο ταμείο περίμενε να πληρώσει ένας κύριος αρκετά γερασμένος και ρακένδυτος. Είχε ψωνίσει  3-4 κονσέρβες κι ένα γκαζάκι. Η νεαρή ταμίας τον κοιτάει και του λέει:
"Φύγετε κύριε, η ἑταιρεία μάς δικαιολογεί κάποια δωρεάν καλάθια". 

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ 19 ΜΑΪΟΥ 353.000 ΝΕΚΡΟΙ



Το Κίνημα των Νεοτούρκων και το Κομιτάτο «ΕΝΩΣΙΣ και ΠΡΟΟΔΟΣ», τα οποία στην αρχή στράφηκαν εναντίον του Σουλτάνου και της Υψηλής Πύλης, για τον εκδημοκρατισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έφτασε στο τέλος να είναι και να γίνει ένα τρομοκρατικό και σφαγιαστικό κίνημα, το οποίο συσσώρευσε εκατομμύρια νεκρούς: ενάμισυ εκατομμύριο Αρμενίων και διακόσιες πενήντα χιλιάδες Ασσυρίων το 1915 με 1916, τριακόσιες πενήντα τρείς χιλιάδες Ποντίων το 1913 με 1914 και γύρω στις επτακόσιες χιλιάδες Μικρασιατών Ελλήνων το 1922. Και όλα αυτά σύμφωνα με τους μετριότερους υπολογισμούς. Όλα τα άλλα έθνη έχουν ιστορία λοιπόν και η Τουρκία έχει βαρύτατο ποινικό μητρώο.

Η Άλωση της Πόλης



ALVSH
Τοῦ Ἰωάννου Ἐλ. Σιδηρᾶ, Θεολόγου – Ἐκκλησιαστικοῦ Ἱστορικοῦ – Νομικοῦ
 «Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν».
(Ἀπόκριση Αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου ΙΑ΄ τοῦ Παλαιολόγου πρὸς Μωάμεθ Β΄ τὸν Πορθητή).

Η Τετάρτη της Μεσοπεντηκοστής

Τὴν ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς τὴν ἑορτάζουμε γιὰ τὴν τιμὴ τῶν δύο μεγάλων ἑορτῶν, δηλαδὴ τοῦ Πάσχα καὶ τῆς Πεντηκοστῆς, ἐπειδὴ αὐτὴ καὶ ἑνώνει καὶ συνδέει τὶς δύο αὐτὲς ἑορτές.

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Το τσαλάκωμα



Ένας καθηγητής κρατούσε ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ και ρώτησε τους μαθητές: ''Ποιός θέλει αυτό το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;''
Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι. Τότε ο καθηγητής το τσαλάκωσε και ξαναρώτησε....''Υπάρχει κάποιος που θέλει ακόμη αυτό το τσαλακωμένο χαρτονόμισμα ?Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάλι πάνω το χέρι. Έπειτα έριξε το χαρτονόμισμα στο πάτωμα και άρχισε να το κλωτσά και να χοροπηδά πάνω στο 20ευρω με τα παπούτσια του.

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Έλλειψη ιωδίου στην έγκυο μειώνει τη νοημοσύνη παιδιού

Untitled-100267Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να φροντίζουν να προσλαμβάνουν στον οργανισμό τους επαρκείς ποσότητες ιωδίου, αλλιώς το παιδί τους υπάρχει κίνδυνος να εμφανίσει μειωμένη νοημοσύνη, επιβεβαίωσε μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

Οι επιστήμονες βρήκαν ότι όσες κατανάλωναν λιγότερο ιώδιο με τη διατροφή τους, ήταν πιθανότερο να γεννήσουν παιδιά με χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης και μικρότερες μαθησιακές ικανότητες. Όσο χαμηλότερη ήταν η ποσότητα ιωδίου στον οργανισμό της μητέρας, τόσο χαμηλότερες ήσαν και οι νοητικές επιδόσεις των παιδιών.

Το ιώδιο θεωρείται ζωτικό για την παραγωγή ορμονών του θυρεοειδούς αδένα, οι οποίες έχουν άμεση επίπτωση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου. Η έρευνα διαπίστωσε ότι τα δύο τρίτα περίπου των εγκύων εμφάνιζαν έλλειψη ιωδίου, με συνέπεια να κινδυνεύουν να αποκτήσουν παιδιά μειωμένης νοημοσύνης.

Οι γυναίκες στην εγκυμοσύνη χρειάζονται περίπου 50% περισσότερο ιώδιο από ό,τι συνήθως λάμβαναν πριν μείνουν έγκυες. Οι κυριότερες πηγές ιωδίου είναι το γάλα, τα γαλακτοκομικά όπως το γιαούρτι, τα ψάρια κ.α.

Αυτό το κοριτσάκι έχασε τη μητέρα του στον πόλεμο

    Αυτό το κοριτσάκι έχασε τη μητέρα του στον πόλεμο. Στην αυλή του ορφανοτροφείου ζωγράφισε τη μητέρα της με κιμωλία και κουλουριάστηκε στην αγκαλιά της. Έβγαλε τα παπούτσια της όπως όταν μπαίνουμε σε ιερό χώρο.
Η αγάπη είναι ο πιο ιερός μας τόπος. Πρέπει να προσπαθήσουμε κανένα παιδί να μη βιώσει τον πόλεμο από δω και πέρα.
Πηγή

Κρύβει κινδύνους το σκουλαρίκι στη γλώσσα



Επιμέλεια: Γιάννης Δεβετζόγλου
Άτομα που έχουν σκουλαρίκι στη γλώσσα κινδυνεύουν δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα όχι μόνο στη στοματική κοιλότητα, αλλά και στον εγκέφαλο. Επιπλέον, καθώς «παίζουν» με το μεταλλικό αντικείμενο διευρύνουν τα μεσοδόντια διαστήματα στα μπροστινά δόντια.
Ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο στη Νέα Υόρκη επισημαίνουν πως μπορεί να έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής η νέα αισθητική του τρυπήματος στη γλώσσα, αλλά εγκυμονεί κινδύνους ανάπτυξης μολυσματικών νόσων του στόματος αλλά και καταγμάτων των δοντιών.

Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Η απαγωγή του Στρατηγού Κράιπε. Πως οι Κρητικοί έκαναν ακόμη μια φορά του Γερμανούς να ...λυσσάξουν

Ό Χίτλερ δεν πίστευε στα αυτιά του. Κάθισε βαριά στην πολυθρόνα του. Στη “φωλιά των αετών” στον πύργο και στρατηγείο του στο Berchtesgaden στα χιονισμένα βουνά των Βαυαρικών Άλπεων. Με το ένα του χέρι χάιδεψε το αγαπημένο του λυκόσκυλο την Μπλόντι. Το άλλο το έφερε στο μέτωπο του και το έτριψε. Ζήτησε λίγο ουίσκι δίχως παγάκια από τον πιστό του υπηρέτη τον Χάιντς Λίγκε. Ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Ο Υποστράτηγος Karl Heinrich Georg Ferdinand Kreipe, ο οποίος για τη Wehrmacht ήταν ένας ζωντανός θρύλος, ένας αξιωματικός που πολεμούσε από τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και που στον Δεύτερο είχε διακριθεί και παρασημοφορηθεί για τις ικανότητες και το θάρρος του στο Ανατολικό μέτωπο, απήχθη από μια ντουζίνα ντόπιους Κρητικούς και Άγγλους κομάντο. 26 Απριλίου 1944...
ο μπαρουτοκαπνισμένος Στρατηγός Κράιπε

Θα μπορούσε εύκολα να πρόκειται για σενάριο κάποιας καλογυρισμένης Χολιγουντιανής ταινίας. Θα μπορούσε κάποιος να ακούσει ή να διαβάσει την ιστορία και να μην πιστέψει λέξη. Θα έλεγε ότι τέτοια πράγματα δεν είναι δυνατόν να συμβούν ούτε στα παραμύθια με καλό τέλος, ούτε καν στις ταινίες του Χόλιγουντ. Και όμως ότι θα διαβάσετε όχι μόνο συνέβη αλλά είναι μια καταγεγραμμένη ιστορικά, πραγματικότητα.
 
Η απαγωγή του Στρατηγού Κράιπε στην Κρήτη, τσάκισε το ηθικό των Γερμανών, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο πολεμούσαν εκείνη τη στιγμή, και παράλληλα αναπτέρωσε το φρόνημα των λαών που μάχονταν ενάντια στους Ναζί. Όταν η είδηση, έφτασε μέχρι το Γερμανικό Επιτελείο Στρατού στο Βερολίνο αλλά και στα αυτιά του ιδίου του Χίτλερ, πως ένας μπαρουτοκαπνισμένος Γερμανός ταξίαρχος με ανδραγαθήματα στο Ανατολικό Μέτωπο, ο οποίος λίγες ημέρες πριν, είχε προαχθεί σε υποστράτηγο, απήχθη στην Κρήτη, Μετά από αυτό το γεγονός τίποτε δεν ήταν πλέον αδύνατον.
 
Το σχέδιο που επεξεργάζονταν οι Άγγλοι μήνες πριν την απαγωγή του Κράιπε, ήταν απλό και συνάμα περίπλοκο. Ένα σχέδιο γεμάτο κινδύνους και με πολύ μικρά ποσοστά επιτυχίας, εάν δεν υπήρχε άψογος συντονισμός κινήσεων. Ο Διοικητής της Κρήτης ο Γερμανός στρατηγός Μύλερ, γνωστός για τα εγκλήματα και τις θηριωδίες του σε βάρος του αδάμαστου κρητικού λαού, έπρεπε να απαχθεί, να μεταφερθεί σε συμμαχικό έδαφος και να πληρώσει για τα εγκλήματα του.

Ο προηγούμενος διοικητής Κρήτης στρατηγός Μύλερ, γνωστός για τις θηριωδίες του.Αυτός ήταν ο αρχικός στόχος

Όμως η τύχη δεν όρισε να είναι ο Μύλερ ο απαχθείς. Μια ξαφνική μετάθεση του και τη θέση του ως διοικητής στο νησί ανέλαβε ο ταξίαρχος Κράιπε. Ο οποίος μάλιστα προήχθη σε υποστράτηγο.
Τα πρόσωπα άλλαξαν όχι όμως και το σχέδιο. Αντί του Μύλερ, ο Κράιπε. Οι Εγγλέζοι έτριβαν τα χέρια τους. Ο Κράιπε ήταν πολύ γνωστός ανώτατος αξιωματικός της Wehrmacht. Το χτύπημα θα έκανε μεγαλύτερο θόρυβο...
Σε καθημερινή βάση, 24 ώρες το 24ωρο από απόσταση ασφαλείας, Άγγλοι κομμάντος ντυμένοι κρητικοί, αλλά και Κρητικοί που παρίσταναν τους βοσκούς παρακολουθούσαν και κατέγραφαν το πρόγραμμα του Διοικητή του νησιού. Από την ώρα που έφευγε από το σπίτι του το πρωί μέχρι την ώρα που επέστρεφε. Που πήγαινε ποιους συναντούσε, πόση ώρα έκανε το αυτοκίνητο του από το σπίτι στο στρατηγείο, ποιος οδηγούσε, που έκοβε ταχύτητα, πόσα αυτοκίνητα συνοδείας υπήρχαν. Οι κρητικοί είχαν γίνει η σκιά του.
 
Ως κατοικία του στρατηγού Κράιπε είχε επιλεγεί η βίλα ‘Αριάδνη’, απέναντι από τα ερείπια της αρχαίας Κνωσσού, πέντε περίπου χιλιόμετρα από το Ηράκλειο. Η βίλα είχε χτιστεί από τον ίδιο τον Άγγλο αρχαιολόγο Έβανς, που διενήργησε τις ανασκαφές για το ανάκτορο του βασιλιά Μίνωα. Για συμβολικούς λόγους ο Έβανς τότε, είχε χαρίσει στην βίλα το όνομα της κόρης του μυθικού βασιλιά. Στην μικρή κωμόπολη Άνω Αρχάνες, σε απόσταση 17 περίπου χιλιομέτρων από την βίλα, βρισκόταν το στρατηγείο του Κράιπε. Κατά την συνήθειά του, ο στρατηγός πήγαινε καθημερινά στο στρατηγείο του και επέστρεφε σπίτι του λίγο πριν τις 9 το βράδυ.
Οι λύσεις ήταν δύο. Η πρώτη να γίνει η απαγωγή μέσα στη βίλα Αριάδνη το βράδυ όταν ο Κράιπε θα αναπαυόταν και η δεύτερη να γίνει κατά τη διάρκεια που ο Κράιπε θα πήγαινε στο στρατηγείο του, δηλαδή στο δρόμο-εν κινήση. Είχε επιλεγεί μάλιστα και το ιδανικό σημείο. Μια δεξιά στροφή κατηφορική ,σε μια ερημιά της διαδρομής, όπου τα αυτοκίνητα αναγκαστικά έκοβαν ταχύτητα για να μην πέσουν στον γκρεμό. Δεξιά και αριστερά της στροφής υπήρχαν και άδεια αρδευτικά χαντάκια, ιδανικά για να κρυφτούν εκεί οι απαγωγείς. Η πρώτη λύση απορρίφθηκε εξ αρχής. Η Βίλα ήταν περιφραγμένη με τριπλή σειρά ηλεκτροφόρων συρμάτων και φυλασσόταν από μια ολόκληρη διμοιρία, που χρησιμοποιούσε ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά. Τα περίπολα ήταν τόσο πυκνά και οι επισκέψεις διαφόρων ανώτερων αξιωματικών τόσο συχνές, τους οποίους ασφαλώς συνόδευε η δική τους ομάδα φρούρησης, ώστε η παραμικρή κίνηση θα γινόταν άμεσα αντιληπτή.
Ο ταγματάρχης Φέρμορ ή Φιλεντέμ (αριστερά), ντυμένος κρητικός

Εμπνευστής του σχεδίου ήταν ο Βρετανός ταγματάρχης Πάτρικ Φέρμορ. Ένας αξιωματικός που λάτρευε την Κρήτη και οι Κρητικοί τον εμπιστεύονταν. Τον φώναζαν μάλιστα “Πάντυ” ή “Φιλεντεμ”, επειδή αγαπούσε το κρητικό αυτό τραγούδι. Ο Φιλεντέμ λοιπόν ανέλαβε να βρεί και να οργανώσει την ομάδα απαγωγής. Επέλεξε λοιπόν τον Λοχαγό William Stanley Moss, ο οποίος μιλούσε άψογα πολλές γλώσσες και την Γερμανική και ήταν άσσος στην οδήγηση. Είχε εκπαιδευτεί και σαν κομάντο. Επιλέχτηκαν ακόμη οι Μανώλης Πατεράκης, μέλος της τοπικής αντίστασης, που γνώριζε άπταιστα τα μονοπάτια και τα βουνά της Κρήτης, όπως και ο ανθυπολοχαγός Γιώργος Τυράκης από την Σάτα (γνωστός στην περιοχή ως Τυρογιώργης). Και οι δύο αυτοί Κρήτες είχαν εκπαιδευτεί στα σαμποτάζ στην Μέση Ανατολή.
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εκπαίδευσης τους στη Μέση ανατολή, ο Πατεράκης είπε στον Φιλεντέμ να πάρει στην ομάδα και κάποιους άλλους κρητικούς που θα βοηθούσαν στην πραγματοποίηση του εγχειρήματος. Τους Γρηγόρη Χναράκη, Αντώνη Παπαλεωνίδα και Αντώνη Ζωιδάκη –όλοι εκπαιδευμένοι στην Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων (Special Operation Executive -SOE) Καΐρου, στον επιχειρησιακό κλάδο για την Ελλάδα, το Αιγαίο και την Βουλγαρία (Advance Force 133). Μετά το πέρας των προετοιμασιών, ο Φέρμορ μαζί με την αρχική ομάδα στάλθηκε μέσω Βεγγάζης στο Μπρίντεζι της Ιταλίας, ώστε λαμβάνοντας μέρος σε σύντομες καταδρομικές αποστολές να εξασκήσουν τις γνώσεις τους.
Η ομάδα έφτασε στη Κρήτη μια άσχημη νύχτα του χειμώνα του 44 και αμέσως οι αντάρτες του καπετάνιου Ζωγραφάκη, την οδήγησαν σε ασφαλή σπηλιά για να ξεκουραστεί και να ανασυνταχθεί. Στην ομάδα εντάχθηκε και ο εκπαιδευμένος σε σαμποτάζ Μιχάλης Ακουμιανάκης, γνωστός και ως Μίκυ. Την ομάδα που πλέον είχε μεγαλώσει θα βοηθούσαν στην περίπτωση που κάτι στράβωνε και δεχόταν επίθεση από Γερμανούς, οι άνδρες του καπετάνιου Μπαντουβά.

Ο ανταρτοπόλεμος στα βουνά της κρήτης τσάκιζε την ψυχολογία των γερμανών

Ο Φιλεντέμ και ο Μος θα παρίσταναν τους Γερμανούς και θα σταματούσαν το opel kapitan του Κράιπε για κάποιο έλεγχο στην συγκεκριμένη στροφή. Το βράδυ πριν την απαγωγή ο Ακουμιανάκης συνάντησε την ομάδα. Μαζί του είχε σε ένα πακέτο 2 στολές στα μέτρα του Φιλεντέμ και του Μος. Του τις είχε παραδώσει ο πατριώτης Δημήτρης Μπαλαφούτης. Τις είχε ράψει ο αδερφός του, γνωστός ράφτης εκείνη την εποχή στο Ηράκλειο. Μάλιστα τα εθνόσημα των πηλικίων και κάποια διακριτικά των στολών τα κέντησε η μοδίστρα Αναστασία Ανδρικάκη, μια θαρραλέα γυναίκα που από νωρίς εντάχθηκε στην αντίσταση και στο ραφείο της είχε εγκατασταθεί το παράνομο Κέντρο Πληροφοριών των ανταρτών της περιοχής.

 
Λίγο πριν την απαγωγή. Φιλεντέμ και Μός ντυμένοι Γερμανοί

Στις 9.25 το βράδυ της 26η Απριλίου ο Κράιπε επέστρεφε από το στρατηγείο του. Ήταν ασυνόδευτος . Μόνο εκείνος και ο οδηγός του. Οι απαγωγείς είχαν ακροβολιστεί στα καθορισμένα σημεία του δρόμου. Ο Φέρμορ με τον Μος, φορώντας στολές δεκανέα της γερμανικής Στρατιωτικής Αστυνομίας, στάθηκαν στη μέση του δρόμου, υψώνοντας ένα σήμα STOP και ανάβοντας ένα κόκκινο φανάρι, ώστε να υπονοηθεί ότι επρόκειτο για συνηθισμένο έλεγχο ασφαλείας. Πράγματι το αυτοκίνητο ελάττωσε ταχύτητα και σταμάτησε μπροστά από τον ‘έλεγχο’. Ο Φέρμορ ζήτησε σε άψογα γερμανικά την ταυτότητα του στρατηγού και την άδεια κυκλοφορίας. Και πριν καλά καλά προλάβει ο Κράιπε να ξεκουμπώσει την τσέπη του για να επιδείξει το ντοκουμέντο που του ζητήθηκε, διαμαρτυρόμενος που ο δεκανέας δεν γνώριζε τον διοικητή του, ο Φέρμορ κόλλησε το πιστόλι του στο στήθος του Γερμανού, ανακοινώνοντάς του ταυτόχρονα ότι από εκείνη την στιγμή ήταν αιχμάλωτος των Βρετανών.

 
Η αρχική ομάδα των απαγωγέων

Η ορντινάντσα και οδηγός του Κράιπε έκανε να αντισταθεί αλλά ένα χτύπημα στο κεφάλι από τα άλλα μέλη της ομάδας που κατέφτασαν τον έριξε αναίσθητο. Με δυσκολία έδεσαν τον Στρατηγό που χτυπιόταν και αντιστεκόταν τον φίμωσαν και τον έριξαν στο πάτωμα του αυτοκινήτου. Ο Μος πήρε θέση στο τιμόνι του Opel, δίπλα του κάθισε ο Φέρμορ στην θέση του συνοδηγού, ενώ οι Πατεράκης, ο Τυράκης και ο Σαβιολάκης πίσω και ξεκίνησαν όλοι μαζί παίρνοντας τον δρόμο για την Κνωσσό.
Ο Ακουμιανάκης πήγε στο Ηράκλειο και άρχισε να διαδίδει φήμες για την απαγωγή που θα παραπλανούσαν του Γερμανούς και θα έδιναν τον απαραίτητο χρόνο στην ομάδα να διαφύγει. Επίσης, επειδή φοβόντουσαν αντίποινα των Γερμανών σε βάρος ντόπιων κατοίκων, φρόντισαν οι ειδήσεις που θα διέδιναν να μην εμπλέκουν τους Κρήτες, αλλά μόνο ξενόφερτες βρετανικές ομάδες κομάντος.


 
Κάθε λεπτό που περνούσε η τύχη έπαιζε παιχνίδια στους απαγωγείς. Έτσι μετά από κάποιες στροφές στο δρόμο προς την Κνωσσό, το opel kapitan με τη σημαία του στρατηγού στα φτερά του, αλλά με τους απαγωγείς και τον στρατηγό δεμένο και φιμωμένο μέσα, έπεσε σε μπλόκο. Ο Μος αντέδρασε ψύχραιμα. Μείωσε ταχύτητα και επέτρεψε στους ελεγκτές να παρατηρήσουν την σημαία του στρατηγού στα μπροστινά φτερά, οπότε χαιρέτησαν και τους άφησαν να περάσουν. Αργότερα, ενώ έφτασαν έξω από την βίλα του Κράιπε, ο Μος κόρναρε ώστε να καταλάβουν οι σκοποί ότι δεν θα έμπαιναν μέσα, αλλά θα συνέχιζαν προς το Ηράκλειο.
Εκεί, αναγκασμένοι να διασχίσουν μια από τις κεντρικότερες λεωφόρους της πόλης, πέρασαν μπροστά από τον κινηματογράφο του Παυλικάκη, που μόλις είχε σχολάσει. Παντού περπατούσαν Γερμανοί στρατιώτες και αξιωματικοί, αλλά ο Μος διατήρησε την ψυχραιμία του και κόρναρε επανειλημμένως, ώστε να τραβηχτούν στην άκρη. Πράγματι, όσοι έβλεπαν την σημαία του αυτοκινήτου παραμέριζαν και στέκονταν προσοχή, χαιρετώντας στρατιωτικά τον υποτιθέμενο στρατηγό. Ο Φέρμορ νηφάλιος, χωμένος βαθιά στο πηλίκιο του Κράιπε, ανταπέδιδε κλίνοντας αργά το κεφάλι του.


Μόλις οι γερμανοί έμαθαν για την απαγωγή, ξεκίνησαν τις μαζικές συλλήψεις

Αλλά στην Χανιόπορτα, την δυτική έξοδο της πόλης, όπου υπήρχαν αποθήκες πυρομαχικών, η φρουρά ήταν και ενισχυμένη και σχολαστική στους ελέγχους της. Μόνο το θράσος των Βρετανών κομάντος ήταν ικανό να τους χαρίσει την σωτηρία, καθώς ο σκοπός πλησίαζε με το φανάρι του προτεταμένο. Τότε ο Φέρμορ, υποδυόμενος τον αγανακτισμένο στρατηγό που τον χασομερούν με τυπικές διαδικασίες, διαμαρτυρήθηκε για την καθυστέρηση και διέταξε τον οδηγό του (τον Μος) να συνεχίσει. Ο Γερμανός σκοπός του φυλακίου απλά παραμέρισε και στάθηκε προσοχή.
Συνολικά το αυτοκίνητο του στρατηγού με τους Άγγλους απαγωγείς και τον ίδιο τον Κράιπε δεμένο και φιμωμένο, πέρασε από 22!!! μπλόκα Γερμανών. Σε όλα οι αξιωματικοί και οι φαντάροι, παραμέρισαν και χαιρέτησαν σε στάση προσοχής και με το χέρι υψωμένο τον “Διοικητή” της Κρήτης. Κάποια στιγμή έφτασαν στον όρμο των Σεισών (σημείο που οι Γερμανοί πίστευαν ότι τα συμμαχικά υποβρύχια άφηναν ή παραλάμβαναν κόσμο και πολεμοφόδια). Εκεί άφησαν το αυτοκίνητο. Προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τα αντίποινα των Γερμανών στον ντόπιο πληθυσμό, άφησαν στο αυτοκίνητο Αγγλικά διακριτικά αλλά και μια επιστολή που έλεγε ότι τον Κράιπε, είχαν απαγάγει Άγγλοι κομάντο αποκλειστικά, δίχως την βοήθεια και ανάμιξη κανενός Κρητικού. Στη συνέχεια με τα πόδια και τον Στρατηγό δεμένο , προχώρησαν προς τα απάτητα βουνά του ορεινού όγκου της Κρήτης.
Το πρωί της 27ης Απριλίου όταν οι Γερμανοί συνειδητοποίησαν τι είχε συμβεί, ξεκίνησαν να ψάχνουν κάθε σημείο της Μεγαλονήσου.



Κάθε χωριό, πόρτα πόρτα, κάθε σπηλιά, κάθε στάνη. Γερμανικά αποσπάσματα χτένιζαν λυσσασμένα το νησί. Παράλληλα απείλησαν τους αδάμαστους Κρητικούς, ότι δεν θα αφήσουν πέτρα πάνω στην πέτρα, ότι θα ξεκινήσουν μαζικές εκτελέσεις και ότι θα κάψουν τα πάντα εάν δεν βρισκόταν ο στρατηγός.
Η ομάδα των απαγωγέων είχε φτάσει πλέον στον Ψηλορείτη. Κρύφτηκαν σε μια σχεδόν αόρατη ακόμη και από πολύ κοντά, σπηλιά και περίμεναν να νυχτώσει. Τον Ουρανό της Κρήτης έσκιζαν συνεχώς Γερμανικά αεροπλάνα που περιπολούσαν από ψηλά, ενώ στα παράλια περιπολικά σκάφη χτένιζαν κάθε όρμο και κάθε παραλία. Την ίδια στιγμή γερμανικά αποσπάσματα χτένιζαν τα πάντα. Ο αρχικός ενθουσιασμός των απαγωγέων έδωσε τη θέση του στην αγωνία. Βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη φάση του εγχειρήματος. Τη φάση της Διαφυγής.
 
Χωρίς την βοήθεια των κρητικών και στην φάση της απαγωγής αλλά και στη φάση της διαφυγής το σχέδιο θα είχε καταρρεύσει. Από τα Ανώγεια ο καπετάν Μιχάλης Ξυλούρης, είχε τους άνδρες του σε επαγρύπνηση και ενημέρωνε τους απαγωγείς για την κάθε Γερμανική κίνηση. Τους διαμήνυσε να περιμένουν μέχρι να βραδιάσει οπότε θα σταματούσαν τις πτήσεις τα αεροπλάνα και να πάνε να τον συναντήσουν στο κρησφύγετο του, όπως και έγινε.

 
Το επόμενο πρωινό έπρεπε να ξεκινήσουν για τον όρμο με τον κωδικό Χ25, σημείο όπου θα τους παραλάμβανε συμμαχικό υποβρύχιο. Ο Χ25 είναι ο κολπίσκος στον Άγιο Παύλο, στα νότια του νομού Ρεθύμνου. Όμως οι Γερμανοί συνέχιζαν σαν λαγωνικά να κυνηγούν τη λεία τους. Ο κλοιός έσφιγγε επικίνδυνα. Και ο χρόνος τελείωνε, αφού είχαν αρχίσει ήδη οι συλλήψεις και ο φόβος κάποιος που κάτι ήξερε, να σπάσει ήταν μεγάλος. Έπρεπε να βιαστούν. Θα περπατούσαν βράδυ και θα κρύβονταν το πρωί.
Η ομάδα με οδηγούς τους αντάρτες του καπετάν Πετρακογιώργη, διέσχισαν τον χιονισμένο Ψηλορείτη. Μια απίστευτα δύσκολη πεζοπορία στο πυκνό σκοτάδι μέσα στα χιόνια δίπλα σε γκρεμούς. Η εξάντληση, η κούραση και η πείνα, έκανε σε κάθε βήμα, τα πόδια τους όλο και πιο βαριά. Όταν έφτασαν στις νότιες πλαγιές του Ψηλορείτη η ομάδα του Πετρακογιώργη αποχώρησε.
 

Η πορεία στον χιονισμένο Ψηλορείτη. Ο Κράιπε είναι ο δεύτερος στη φωτό.
 

Στην περιοχή της Φανερωμένης, μπήκαν στην τελευταία φάση του σχεδίου. Ο όρμος Χ25 ήταν μόνο κάποια χιλιόμετρα μακριά. Όμως και οι Γερμανοί είχαν προσδιορίσει που περίπου θα βρισκόταν η ομάδα και είχαν ρίξει όλες τους τις δυνάμεις στο κατόπι τους. Η επιχείρηση έμοιαζε καταδικασμένη.
Βρισκόμαστε ήδη στις 2 Μαΐου. Οι κομάντος ανακάλυψαν ότι ήταν αποκλεισμένοι από παντού. Οι Γερμανοί είχαν στήσει μπλόκα σε όλη την γύρω περιοχή και τα περίπολά τους ‘χτένιζαν’ κυριολεκτικά κάθε σπιθαμή γης. Επιπλέον, το πυροβολικό του εχθρού βομβάρδιζε τις ρεματιές και τα χωριά, ώστε να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα διαφυγής των Βρετανών. Γιατί, παρά τις ενισχυμένες υποψίες για συμμετοχή ντόπιων, οι Γερμανοί πίστευαν ότι μόνο Βρετανοί κομάντος ήταν μπλεγμένοι στην υπόθεση της απαγωγής. Το απόβραδο οι άνδρες του Φέρμορ έβλεπαν με πικρία και πόνο ψυχής τους καπνούς από τις φλόγες που κατέκαιαν τα χωριά Λοχριά, Καμάρες και Μαργαρικάρι. Προσπαθούσαν με αυτό τον τρόπο οι Γερμανοί να εκβιάσουν τους κομάντος σε παράδοση ή να στρέψουν, έστω, τον ντόπιο πληθυσμό εναντίον τους.
 
Ο αρχηγός του ΕΑΜ της περιοχής Μιχάλης Παττακός, ήρθε σε επαφή με τους αντάρτες και τους έδωσε πυρομαχικά και τρόφιμα. Τους είπε επίσης ότι οι αντάρτες του είναι έτοιμοι να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό για να μπορέσει η ομάδα να διαφύγει. Έτσι και έγινε. Οι Γερμανοί αιφνιδιάστηκαν όταν τα ξημερώματα της 4ης Μαΐου δέχτηκαν επίθεση από τους αντάρτες σε πολλά σημεία. Έπρεπε να ανασυνταχθούν και απέσυραν τα περίπολα τους από τη Φανερωμένη. Η ομάδα των Εγγλέζων ξεγλίστρησε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Στις 4 Μαΐου, βρισκόντουσαν στο χωριό Άη Γιάννης, σχετικά ασφαλείς. Όχι όμως κοντά στον όρμο Χ25 αλλά στον όρμο Χ75 στην περιοχή του Ροδάκινου. Εκεί έστειλαν μήνυμα στο Κάιρο να τους παραλάβει σκάφος. Στον όρμο Χ75 στην Περιστέρα. Η κρυπτογραφημένη απάντηση ήρθε από το στρατηγείο του Καίρου. Τα ξημερώματα της 15ης Μαΐου, ένα σκάφος ML θα τους παραλάμβανε από τον όρμο Χ75. Μετά μαζί με το “πακέτο” θα επιβιβάζονταν σε υποβρύχιο και από εκεί θα πήγαιναν Κάιρο.
 

 Η βοήθεια των ντόπιων ήταν τεράστια. Στη φωτό ο καπετάν Μπαντουβάς

Το μεσημέρι της 13ης Μαΐου και ενώ κατευθύνονταν σε συγκεκριμένο σημείο όπου θα διανυκτέρευαν μέχρι το ξημέρωμα του ραντεβού, οι αντάρτες ενημέρωσαν τους Άγγλους ότι μια τεράστια Γερμανική φάλαγγα είναι λίγα χιλιόμετρα πίσω τους στην περιοχή της Αργυρούπολης. Αμέσως οι αντάρτες ακροβολίστηκαν στις ρεματιές και τα περάσματα του βουνού. Την στιγμή που η φάλαγγα πλησίαζε, ο Γρηγόρης Μοράκης, που είχε λάβει θέση αντίθετα από τους απαγωγείς, πέταξε μια χειροβομβίδα ώστε να αποσπάσει την προσοχή των Γερμανών και να μπορέσουν οι απαγωγείς με τον στρατηγό να φύγουν.
Το βράδυ της 15ης, με το πρώτο σκοτάδι άρχισαν να κατεβαίνουν προς την ακτή, από διαφορετικά σημεία ο καθένας, έχοντας στραμμένη την προσοχή τους προς τα γερμανικά φυλάκια της Πλακιάς και του Φραγκοκάστελλου, αλλά και προς την θάλασσα, όπου περιπολούσαν ακταιωροί του εχθρού. Αυτοί που θα φυγαδεύονταν ξάπλωσαν στην παραλία, ενώ οι άνδρες προκάλυψης έλαβαν θέσεις στα γύρω βράχια με τα όπλα έτοιμα να δράσουν αν χρειαζόταν. Λίγες στιγμές αρότερα ένας φακός από το σημείο των απαγωγέων έκανε σινιάλο στο συμμαχικό σκάφος για την ακριβη τοποθεσία τους και που θα τους παραλάβει...

 
Το επόμενο βράδυ ο Γερμανός Στρατηγός βρισκόταν αιχμάλωτος των συμμάχων στο Κάιρο. Ο Κράιπε οδηγήθηκε στην Αγγλία και από εκεί στον Καναδά, όπου παρέμεινε έγκλειστος σε στρατόπεδο αιχμαλώτων κοντά στα Βραχώδη Όρη μέχρι το 1947, οπότε απελευθερώθηκε...
Η επιχείρηση, όσο καλά και να είχε σχεδιαστεί δεν θα μπορούσε ποτέ μα ποτέ να πραγματοποιηθεί, εάν δεν συμμετείχαν οι κρητικοί. Εάν οι Κρητικοί δεν εφοδίαζαν την ομάδα με τρόφιμα, εάν δεν την καθοδηγούσαν ανάμεσα σε απάτητα βουνά και στενά περάσματα, εάν δεν πολεμούσαν και εάν δεν μπέρδευαν τους Γερμανούς με τα τεχνάσματα τους, ο στρατηγός Κράιπε θα συνέχιζε να είναι διοικητής της Μεγαλονήσου και ο ίδιος ο Χίτλερ θα απολάμβανε πιο ήρεμος τις ημέρες του στη φωλιά του αετού...

 Βενιζέλος Λεβεντογιάννης

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Η Μάχη της Κρήτης


"...Χίτλερ να μην το καυχηστείς πώς πάτησες στην Κρήτη

ξαρμάτωτη την ήβρηκες και τα παιδιά τση 'λειπαν

στα ξένα πολεμούσανε πάνω στην Αλβανία..."



Το χρονικό της μάχης της Κρήτης

20 Μαΐου 1941: Στις 6.30 το πρωί αρχίζει η Γερμανική επίθεση. Το αεροδρόμιο του Μάλεμε δέχεται έναν ανελέητο βομβαρδισμό από το επίλεκτο σώμα των γερμανικών αλεξιπτωτιστών. Το απόγευμα της ίδιας μέρας γίνεται επίθεση στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο. Η επίθεση συνάντησε τη σθεναρή αντίσταση των αμυνομένων που περίμεναν τον εχθρό στα σημεία επιθέσεων αφού οι Άγγλοι γνώριζαν το σχέδιο της Γερμανικής επιθέσεως. Η Αντίσταση του λαού ήταν καθολική και άμεση.

Οι Έλληνες στρατιώτες και οι συμμαχικές δυνάμεις και όσοι από τους κατοίκους είχαν στην κατοχή τους οπλισμό αποδεκάτισαν τα πρώτα κύματα των επιτιθεμένων.

21 Μαΐου 1941 (Δεύτερη μέρα επίθεσης): Κανένα από τα αεροδρόμια δεν είχε περιέλθει στα χέρια των Γερμανών. Οι αλεξιπτωτιστές, που θεωρούνταν το φοβερό και αήττητο όπλο των Γερμανών, είχαν αποδεκατιστεί και βρίσκονταν σε φοβερά δύσκολη θέση.

Πολλά επίσης από τα αεροπλάνα ή καταρρίπτονται ή συντρίβονται χτυπημένα στο έδαφος.

Στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο αποτυγχάνουν καθ’ ολοκλήρου.

Οι προσπάθειες των Γερμανών να αποβιβάσουν στρατεύματα από τη θάλασσα δεν είχαν αποτέλεσμα. Ο Αγγλικός στόλος που έπλεε γύρω από το νησί, εξουδετερώνει τη γερμανική υπομονή που κατευθύνεται προς την Κρήτη. Βυθίζονται 15 επιταγμένα σκάφη με άγνωστο αριθμό θυμάτων. Το απόγευμα της 21ης Μαΐου οι αλεξιπτωτιστές του 1ου συντάγματος καταλαμβάνουν το αεροδρόμιο του Μάλεμε, στο οποίο προσγειώνονται οπλιταγωγά με ένα σύνταγμα της 5ης ορεινής μεραρχίας.

22 Μαΐου 1941: Η Γερμανική αεροπορία εξαπολύει κατά του Αγγλικού ναυτικού σφοδρή επίθεση και βυθίζει πολλά πλοία.

Γίνεται προσπάθεια ανακατάληψης του αεροδρομίου του Μάλεμε από ελληνικές και συμμαχικές δυνάμεις χωρίς αποτέλεσμα. Η 5η ορεινή μεραρχία αντεπιτίθεται και διεξάγονται μερικές από τις πιο αιματηρές μάχες όλης της επιχείρησης. Οι Έλληνες και οι σύμμαχοι πολεμούν υποχωρώντας, όμως υποκύπτουν στην τέλεια οργάνωση και τον εξοπλισμό του εχθρού, πράγματα που οι υπερασπιστές της Κρήτης δεν διέθεταν.

23 Μαΐου 1941: Ο Τσόρτσιλ στέλνει μήνυμα στο στρατηγείο και τονίζει «Η μάχη της Κρήτης πρέπει να κερδηθεί».
24 Μαΐου 1941: Οι βομβαρδισμοί των πόλεων της Κρήτης συνεχίζονται. Στα Χανιά οι Γερμανοί παίρνουν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Οι αμυνόμενοι στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τη μάχη «μέχρι εσχάτων».

25 Μαΐου 1941: Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την Κάντανο.

26 Μαΐου 1941: Καταλαμβάνεται ο Γαλατάς. Οι συμμαχικές δυνάμεις μάχονται για να προστατέψουν τα Χανιά. Ο στρατηγός Φρόϊμπεργκ με δήλωσή του επισημαίνει τη δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι συμμαχικές δυνάμεις.

27 Μαΐου 1941: Ο αρχιστράτηγος της Μέσης Ανατολής Ουέιβελ στέλνει μήνυμα να αποχωρήσουν οι συμμαχικές δυνάμεις από την Κρήτη. Για τη μεταφορά και διάσωσή τους στέλνονται πλοία του βρετανικού στόλου. Αυτή τη μέρα καταλαμβάνονται τα Χανιά και το λιμάνι της Σούδας.

28 Μαΐου 1941: Αρχίζει η αποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων προς τα Σφακιά.

Οι Βρετανοί χωρίς να ενημερώσουν τις Ελληνικές δυνάμεις τη νύχτα εκκενώνουν την πόλη του Ηρακλείου και επιβιβάζονται στα πλοία που για το σκοπό αυτό καταφθάνουν στο λιμάνι. Εν τω μεταξύ Ιταλικά στρατεύματα που προέρχονται από τα Δωδεκάνησα, αποβιβάζονται στην Σητεία και καταλαμβάνουν το νομό Λασιθίου.
29-30 Μαΐου 1941: Ως τις 30 Μαΐου πέφτουν το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο κάτω από την πίεση των Γερμανικών δυνάμεων, που προχωρώντας προς ανατολάς ενώνονται με τους αλεξιπτωτιστές.

30 Μαΐου 1941: Ο στρατηγός Φράϊμπεργκ αποχωρεί από την Κρήτη.

1η Ιουνίου 1941: Ολοκληρώνεται η αποχώρηση των Βρετανικών δυνάμεων, που είχαν συγκεντρωθεί στα νότια παράλια της Κρήτης. Με πλοία του συμμαχικού στόλου μεταφέρονται αρχικά στην Αίγυπτο, μετά στην Νότια Αφρική για να καταλήξουν στο Λονδίνο.

Μαζί τους έφυγαν και ο βασιλιάς και η Ελληνική κυβέρνηση. Οι δυνάμεις που δεν κατορθώνουν να επιβιβαστούν και που ο αριθμός τους ανέρχεται σε 5.500 άτομα περίπου παραδίδονται, συλλαμβάνονται ή καταφεύγουν στα βουνά.

Η Γερμανική κατοχή απλώνεται σε όλο το νησί. Η Γερμανική σημαία κυματίζει παντού, ταυτόχρονα αρχίζει και η αντίσταση του Κρητικού λαού.

 

Οι επιπτώσεις της μάχης της Κρήτης.

Στην επιχείρηση των 10 ημερών τα θύματα των Γερμανών ήταν τόσο πολλά που ξεπερνούσαν τα θύματα όλου του πολέμου κατά της Ελλάδος. Ο στρατός πού χάθηκε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατάληψη της Κύπρου, της Συρίας, του Ιράκ και πιθανόν της Περσίας. Η επίλεκτη Μεραρχία των Αλεξιπτωτιστών στο μέλλον δεν θα παίξει πια κανένα ουσιαστικό ρόλο, ούτε θα επιχειρηθεί παρόμοια επιχείρηση κατά την διάρκεια του πολέμου από τους Γερμανούς.

Ο Χίτλερ που έχασε την εμπιστοσύνη του σ' αυτή και στον εμπνευστή της Στιούντεντ είπε: "Η Κρήτη αποδεικνύει ότι οι αλεξιπτωτιστές είναι εις το παρελθόν".

Ο ίδιος ο Στιούντεντ δηλώνει: "Όσοι επολέμησαν εις την Κρήτην του 1941 πρέπει να είναι υπερήφανοι, τόσον οι επιτιθέμενοι όσον και οι αμυνόμενοι. Δι' εμέ όμως ως διοικητή των Γερμανικών Μονάδων Αλεξιπτωτιστών που κατέλαβον την Κρήτη, το όνομα της νήσου είναι συνδεδεμένον με πικράς αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επανήλθα εις τους υπολογισμούς μου, όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεσιν. Το αποτέλεσμα ήταν όχι μόνον να χάσωμεν πολλούς και πολύτιμους αλεξιπτωτιστάς, που τους θεωρούσα σαν παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι γερμανικοί σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχον δημιουργήσει ο ίδιος."

Η Μάχη της Κρήτης αντέστρεψε τη χρονολογική σειρά των σχεδίων του Γερμανικού επιτελείου. Επέφερε ριζική μεταβολή στις εκστρατείες και ιδίως στην πορεία όλου του πολέμου.

Η Μάχη της Κρήτης καθυστέρησε την επίθεση κατά της Ρωσίας που είχε προγραμματιστεί για τις 18 Μαΐου 1941 και έδωσε τη δυνατότητα στους Ρώσους να κερδίσουν χρόνο για να αμυνθούν. Έτσι ο Ρωσογερμανικός πόλεμος ( Επιχείρηση Βαρβαρόσας) αντί τα μέσα Μαΐου άρχισε στις 22 Ιουνίου 1941.

Με την Γερμανική κατοχή στην Κρήτη άρχισαν και τα αντίποινα και οι βαρβαρότητες εναντίον του άμαχου πληθυσμού, με συλλήψεις και ομαδικές εκτελέσεις, με στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πρώτο θύμα η Κάνδανος (1 Ιουνίου 1941 ) Ύστερα τα Ανώγεια, η Βιάννος κ.ά. Πολλοί ανύποπτοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους σε ναρκοθετημένες περιοχές.

 

Η Αντίσταση των Κρητών

Παρά τις θηριωδίες των κατακτητών από την πρώτη μέρα της εισβολής άρχισε και η αντίσταση κατά των Γερμανών και έτσι ένα μεγάλο μέρος του Γερμανικού στρατού κρατείται δεσμευμένο και καταπονείται στα βουνά των Χανίων, στον Ψηλορείτη, στα Λασιθιώτικα βουνά. Οι γερμανοί στέλνουν την ακόλουθη προκήρυξη προς τους κατοίκους της Κρήτης.
 
Ένα σημαντικό κατόρθωμα της Αντίστασης των Κρητών είναι η απαγωγή του Γερμανού στρατηγού Κράιπε στις 26 Απριλίου 1944, κοντά στα Σπήλια Ηρακλείου.

Αυτό φανερώνει για μια ακόμη φορά την ενωμένη αντίσταση και την ανασφάλεια στην οποία βρισκόταν οι Γερμανοί, που είχε άμεση επίπτωση στο ηθικό του Γερμανικού στρατού. Η αντίδραση των γερμανών ήταν πάλι να απευθύνουν μήνυμα προς τους Κρητικούς ζητώντας να αφεθεί ελεύθερος ο στρατηγός διαφορετικά εντός τριών ημερών θα βομβάρδιζαν όλη την περιοχή των "συμμοριτών" και σκληρότατα αντίποινα θα εφαρμοσθούν εναντίον των κατοίκων.

Η Μάχη της Κρήτης θα μπορούσε να γίνει πιο καταστροφική για το στρατό των γερμανών εάν είχε διαμορφωθεί η άμυνα της. Για την Ελληνική άμυνα η ευθύνη πέφτει και στη Βρετανική πλευρά αλλά και στο Μεταξά ο οποίος είχε αφοπλίσει τους Κρητικούς για να αποτρέψει απειλή κατά της δικτατορίας


Είπαν για την Μάχη της Κρήτης:

 "Οι Κρητικοί όταν βρίσκονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα έχουν πάνω τους κάτι το μυθώδες . Φαντάζουν σαν τους μυθικούς ήρωες. Είναι τόσο περήφανοι την τραγική ώρα του θανάτου,  που όποιος τους δεί, είναι αδύνατο να μήν τους θαυμάσει. Πολλές φορές όταν επρόκειτο να γίνουν εκτελέσεις , άφηνα το γραφείο μου και έβγαινα στο μπαλκόνι, μόνο και μόνο για να τους θαυμάσω . Σε κανένα άλλο λαό δεν είδα τέτοια περιφρόνηση προς το θάνατο και τόση αγάπη για την ελευθερία"

ΑΝΤΡΕ: διοικητής του "Φρουρίου Κρήτης"



Ήταν υπέροχο το θέαμα να βλέπει κανείς χωρικούς όλων των ηλικιών να ζητούν όπλα και μόνον όπλα. Το ηθικόν των Κρητών είναι αδύνατο να περιγραφτεί . Όταν ολόκληρος η ιστορία έλθει εις φώς θα συγκαταλεχθεί μεταξύ των ευγενέστερων παραδειγμάτων της Ιστορίας.

Ταξίαρχος Σωλσμπουργκ Τζόουν του Επιτελείου του Στρατηγού Φρεϋμπουργκ .



Διατί η Κρήτη αντέχει ακόμη, ενώ ολόκληρος η Γαλλία έπεσεν εντός οκτώ ημερών;

Χίτλερ

"...Χίτλερ να μην το καυχηστείς πώς πάτησες στην Κρήτη

ξαρμάτωτη την ήβρηκες και τα παιδιά τση 'λειπαν

στα ξένα πολεμούσανε πάνω στην Αλβανία..."

"... Κρήτη μ’ η Μεραρχία σου, αν ήτανε κοντά σου,

το Γερμανό θα ν’ έθαφτες μέσα στα χώματά σου.



Κρήτη μου όμορφο νησί, που ‘γραψες Ιστορία,

Δίχως στρατό πολέμησες μιαν αυτοκρατορία!





Τση Κρήτης τ’ Άγια Χώματα, όπου κι ανέν τα σκάψεις,

Αίμα παλικαριών θα βρεις, κόκκαλα θα ξεθάψεις..."

"...Οι Άγγλοι και οι Αυστραλοί, και Ζηλανδοί ομάδι,

αντάμα με τους Έλληνες πηγαίνουνε στον Άδη.

Τέτοια ψυχή, τέτοια καρδιά, και λεβεντιά δεν είδα.

Η Κρήτη σαν να ήτονε δικήτωνε πατρίδα.

Και πολεμούσανε κι αυτοί ως ότου σκοτωθήκαν,

Κι όσοι δεν αποθάνασι αιχμάλωτοι πιαστήκαν..."

Σχετικό βίντεο μπορείτε να δείτε στην διεύθυνση αυτή



Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

† ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. ῏Ηχος γ΄, ἑωθινὸν ε΄.



 
26-5-2013

† ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. «Μνεία τῆς τοῦ παραλύτου θεραπείας». Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Κάρπου, ἑνὸς τῶν Ἑβδομήκοντα. ῏Ηχος γ΄, ἑωθινὸν ε΄.
        
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ


Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΕΜΑΤΗ ΘΑΥΜΑΤΑ

Γεννηθηκαν διδυμα με λιγα λεπτα διαφορα…
Το ενα ομως παρουσιαζε ΣΟΒΑΡΑ προβληματα, οπως αρυθμια στη καρδια και υποθερμια..
Αρχικα το καθε βρεφος μπηκε μεσα στη θερμοκοιτιδα του και το ενα αναμενοταν να μη ζησει...

Μοναξιά...


Πριν από δύο μέρες, στην γειτονική μας Κροατία, βρέθηκε- άκουσον άκουσον-,μια γυναίκα, πεθαμένη μπροστά στην τηλεόραση για 42 χρόνια.
Ο,τι απέμεινε λοιπόν από την άτυχη γυναίκα, η οποία είχε δηλωθεί εξαφανισμένη τότε, στέκονταν παραπονεμένα αλλά με εγκαρτέρηση, να περιμένουν εκείνον που θα την επισκεφτεί.
Η Hedviga Golik, γεννημένη το 1924, πιθανόν είχε φτιάξει ένα τσάι, κάθισε στην αγαπημένη της πολυθρόνα και άνοιξε την ασπρόμαυρη τηλεόραση.

Πως ικανοποιούμε το θέλημα του Θεού; (Άγιος Νικόλαος Επίσκοπος Αχρίδος ο Βελιμίροβιτς)




Η αγιότητά μας είναι το θέλημα του Θεού. Αυτό θέλει από έμας ο Θεός, αυτό απαιτεί, σε αυτό συνίσταται όλο το θέλημά Του προς εμάς. Και εμείς ικανοποιούμε το θέλημά Του όταν πράττουμε αυτό πού είναι άγιο, αυτό που αγιάζει και φωτίζει.

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Γιατί είναι τόσο μοναχικό;


http://diakonima.wpengine.com/wp-content/uploads/2013/04/017839b35658ce57019511119de10cad.jpg

Από την  Νινέττα Φαφούτη
Μην βιαστείτε να ανησυχήσετε…Ένα μοναχικό παιδί δεν είναι πάντα και δυστυχισμένο!
«Με ποιον έπαιξε σήμερα το παιδάκι μου;» Αυτή είναι μια αθώα ερώτηση την οποία κάνουν συνήθως οι μαμάδες και οι μπαμπάδες όταν πηγαίνουν να πάρουν το γιο ή την κόρη τους από τον παιδικό σταθμό και το νηπιαγωγείο.
Η Κλαίρη, όμως, μητέρα του Δημητράκη, έχει σταματήσει εδώ και καιρό να κάνει τη συγκεκριμένη ερώτηση, αφού γνωρίζει πολύ καλά τις απαντήσεις των δασκάλων του γιου της. «Ο Δημητράκης; Ναι, ναι, ήταν μαζί μας την ώρα που κάναμε ασκήσεις γυμναστικής και αργότερα όταν βγήκαμε στην αυλή, όμως στην ουσία την περισσότερη ώρα έπαιζε μόνος του».

Όσιος Μιχαήλ επίσκοπος Συνάδων ο Ομολογητής



OsiosMichail01
Εορτάζει στις 23 Μαΐου εκάστου έτους.

Τ κυματώδει μικρν μπρέψας βί,
Λύ Μιχαήλ, οα κούφη πομφόλυξ.
Εκάδι ν τριτάτ Μιχαλ ναδέδραμεν κ γς.

Ο Όσιος Μιχαήλ, έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Λέοντα του Αρμένιου και καταγόταν από πλούσια και αρχοντική οικογένεια, από τα Σύναδα της Φρυγίας. Σπούδασε με ζήλο τα ιερά γράμματα και στη συνέχεια έφθασε στην Κωνσταντινούπολη για να συνεχίσει τις σπουδές του.
Εκεί συνδέθηκε με ένα φημισμένο πνευματικό άνθρωπο το Θεοφύλακτο, και αποφάσισαν να αφοσιωθούν στην άσκηση της σάρκας και τη μελέτη των Θείων Γραφών.
Αποσύρθηκαν σε κάποιο μοναστήρι στον Εύξεινο Πόντο το οποίο είχε ιδρύσει ο Πατριάρχης Ταράσιος, ο οποίος φωτισθείς από το Άγιο Πνεύμα, τους υποδέχθηκε εγκάρδια και πολύ γρήγορα τους χειροτόνησε πρεσβυτέρους.
Στη συνέχεια, ο μεν Θεοφύλακτος εξελέγη επίσκοπος Νικομήδειας, ο δε Μιχαήλ επίσκοπος Συνάδων.
Από τη θέση του Επισκόπου ο Μιχαήλ έλαμψε πνευματικά.
Δυναμικός μαχητής της πίστης, δίδασκε καθημερινά το λόγο του Θεού, κήρυττε, νουθετούσε και βοηθούσε δυναμικά τους πτωχούς, τους πάσχοντες και τους αδυνάτους.
Διακρίθηκε επίσης για την προσήλωσή του στα ορθόδοξα δόγματα και την σφοδρή καταπολέμηση των αιρετικών διδασκαλιών.
Όταν ο αυτοκράτορας Λέων ο Αρμένιος, κήρυξε διωγμό εναντίον όσων υπερασπιζόταν τις ιερές εικόνες, ο Μιχαήλ με γενναιότητα αντιτάχθηκε στη προκλητική αυτή ενέργεια του αυτοκράτορα.
Εξοργισμένος ο Λέων έδωσε εντολή να φυλακισθεί σε ένα φρούριο, το οποίο ονομαζόταν Ευδοκιάς.
Ο Όσιος όμως συνέχιζε να διακηρύσσει την αλήθεια με αντίτιμο συνεχείς εξορίες κακουχίες και στερήσεις για να καταλήξει σε κάποια ανθυγιεινή περιοχή όπου από τις ταλαιπωρίες παρέδωσε την αγία ψυχή του ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού.
Την κάρα του Αγίου Μιχαήλ αποθησαυρίζει η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιον Όρος, που της παραχωρήθηκε με χρυσόβουλο από τους βασιλείς Βασίλειο και Κωνσταντίνο.


πολυτίκιον . χος δ’. Ταχ προκατάλαβε.
Θε ναθεμένος, τν σν ζων κ παιδός, ποιμν νηγόρευσαι, κα εράρχης σεπτός, Χριστο ερώτατε· θεν τν το Δεσπότου, ς τιμήσας Εκόνα, θλίψεις ν ξορίαις, Μιχαλ καθυπέστης· κα νν ναπηγάζεις μν, εθρα άσεων.

Κοντάκιον. χος δ’. πεφάνης σήμερον.
σπερ μέγας λιος, ξανατείλας, καταυγάζεις παντας, τν ρετν σου τ φωτί, κα τν θαυμάτων τας λάμψεσι, θαυματοφόρε, γγέλων μώνυμε.

Κάθισμα. χος α’. Τν τάφον σου Σωτρ.
έρευσας σαυτόν, δι βίου τελείου, κα φθης ερεύς, το Θεο το ψίστου, παρ’ ο δυναμούμενος, αρετίζοντα στόματα, πεφίμωσας, κατ Χριστο τς εκόνος, νοιγόμενα, κα διωκόμενος Πάτερ, τν δρόμον τετέλεκας.

Μεγαλυνάριον
Κλσιν γγελώνυμον σχηκώς, σάγγελος φθης, ν τ κόσμ μετ σαρκός, ς ερομύστης, κα στλος κκλησίας· νθεν Μιχαήλ σε, Χριστς δόξασε.