Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ


Αγαπημένη μου μαμά, καλημέρα.
Τον τελευταίο καιρό μαλώνουμε τακτικά, μα πολύ τακτικά. Αυτό με προβλημάτισε πάρα πολύ. Κάθισα και σκέφτηκα για ποια θέματα μαλώνουμε. Συγχώρησέ με, θα σου πω ξεκάθαρα, ίσως και άγαρμπα, αλλά με ειλικρίνεια τις απόψεις μου. Μη νομίσεις ότι σου κάνω το δάσκαλο· θα δει πάντως ότι έχω δίκιο σε πολλά.
Είμαι τώρα δέκα έξι χρονών. Οι καθημερινοί μας τσακωμοί είναι για το διάβασμα, για το ότι βγαίνω τακτικά, για το κάπνισμα, για τη σχέση μου, για το ότι δεν πάω στην Εκκλησία και για ένα σωρό άλλα θέματα.
Μαμά, το ξέρω ότι, όταν χρησιμοποιώ το επιχείρημα ότι «έτσι κάνουν όλοι», θα μου πεις «κι αν αυτοί πάνε να πνιγούν, θα πας κι εσύ;». Όσο κι αν αυτή η απάντησή σου είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά, θα συμφωνήσω μαζί σου. Ναι! Δεν πρέπει να κάνω ότι κάνουν οι άλλοι. Αλλά μην ξεχνάς ότι τα πρώτα παραδείγματα δεν ήταν οι άλλοι. Ήσουν ΕΣΥ!!! Ήταν το ίδιο το σπίτι μας. Ναι, μαμά!!!
Από σένα είδα το κάπνισμα. Από σένα είδα τα ξενύχτια. Εσύ γλεντούσες με τον μπαμπά στα μπουζούκια σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο, κι εγώ σε περίμενα στο σπίτι με τη γιαγιά. Κι όταν επί τέλους γυρνούσες και ξυπνούσα σε έβλεπα να μη μπορείς να μαζέψεις τα πόδια σου από το ποτό και το χορό. Και τα ρούχα σου βρωμοκοπούσαν «τσιγαρίλα». Από σένα έμαθα να μην πηγαίνω στην Εκκλησία. Εσύ κοιμόσουν την Κυριακή και με ξύπναγε η γιαγιά μέσα στο κρύο για να πάμε στην Εκκλησία και εγώ της έλεγα ότι θέλω να κοιμηθώ σαν την μαμά.
Εσύ έχεις την ευθύνη για τις σχέσεις που κάνω. Εσύ καθόσουν με τις ώρες στην τηλεόραση κι έβλεπες σήριαλ και κουτσομπολίστικες εκπομπές. Ποια τα έχει με ποιόν. Και ποια τα χάλασε μ’ αυτόν που τα είχε και με ποιόν πάει να τα φτιάξει, και ο καινούργιος είναι καλύτερος, κλπ.
Κι ακόμη με θεωρούσες μικρή και ότι δεν καταλαβαίνω, και κουβέντιαζες πονηρά με τη φίλη σου τη Β…. για τις σχέσεις που είχες πριν παντρευτείς τον μπαμπά και για τις σχέσεις που είχε εκείνη. Και, συγχώρησέ με μαμά, αρκετές φορές από τη μισάνοιχτη πόρτα του σαλονιού κρυφάκουσα τις συζητήσεις σας για το τι έκανες στο κρεβάτι με την α΄ ή την β΄ σχέση σου.
Ναι μαμά! Πολλά από όσα κάνω οφείλονται άλλο λιγότερο και άλλο περισσότερο σε σένα. Μην ξεχνάς πόσες φορές επαινούσες την «Πετρούλα» σαν «πετυχημένη κοπέλα» που «έσκιζε» στο χρήμα επειδή «ξεβρακωνόταν» λέγοντας τον καιρό στην τηλεόραση.
Δεν θέλω να αναφέρω ότι την έβλεπε ο μπαμπάς και «έπεφταν τα σάλια του» και εσύ ζήλευες και του έκανες σκηνές.
Τί άλλο να σου πω μαμά; Ότι από σένα έμαθα να προσέχω τη μόδα; Ότι από σένα έμαθα να βάφομαι; Ότι από σένα έμαθα να κουτσομπολεύω; Ότι από σένα έμαθα το σκασιαρχείο από το σχολείο, όταν έλεγες τα κατορθώματά σου με τις φίλες σου;
Ότι από σένα έμαθα να λέω ψέματα, όταν μου έλεγες να πω στο τηλέφωνο ότι δεν είσαι στο σπίτι; Ότι από σένα έμαθα να προβάλλω τις «καμπύλες» μου και τα «κάλλη» μου πρώτα στον καθρέφτη της ντουλάπας σου και μετά στην παρέα; Ότι εσύ μου έμαθες «να κουνιέμαι» και να «λικνίζομαι» προκλητικά για να με προσέξουν οι άντρες και «να μη μείνω στο ράφι»; Και πόσα άλλα σχετικά!!!
Βεβαίως τώρα τα πράγματα για σένα δεν είναι έτσι. Οι επισκέψεις σου στην Ιερά Μονή ..... και η επικοινωνία που έχεις τα δυο τελευταία χρόνια με τον πνευματικό σου π. Α..... σε έκανε να αλλάξεις ριζικά. Ηρέμησες. Βλέπεις τα πράγματα με άλλο μάτι. Ζεις κοντά στο Θεό. Νιώθω ότι εκπέμπεις μια γαλήνη και χαίρομαι γι’  αυτό.
Όμως!!! Δεν μπορώ να συνεχίσω το γράμμα μου διότι μέσα μου γίνεται μάχη, γίνεται πόλεμος!!! Θα συνεχίσω αύριο
………………………………………………
Μαμά το ξέρω ότι σε στενοχώρησα. Το ξέρω ότι θα πονέσεις με αυτά που σου έγραψα.
Όμως θα ήθελα να ξέρεις ότι κι εγώ πονάω. Υποφέρω. Δεν μένω ευχαριστημένη με αυτά που κάνω. Αισθάνομαι «άδεια». Νιώθω ότι είμαι «κούφια». Αισθάνομαι αηδία. Φαίνομαι ότι χαίρομαι, αλλά μέσα μου κλαίω. Δεν με γεμίζουν τα «καμώματά μου». Μαμά θέλω να αλλάξω. Βοήθησέ με. Το ίδιο αισθάνονται και πολλές φίλες μου. Πόσο θέλουμε λίγη ψυχική γαλήνη, λίγη ηρεμία, μακριά από το «να φαινόμαστε» σαν εμπόρευμα στα μάτια των αγοριών. Μακριά από το να αγοράζουμε το ενδιαφέρον τους με τα φερσίματά μας. Μαμά θέλω να ζήσω κοντά σου. Να ζήσω την ήρεμη ζωή κοντά στο Θεό, την οποία ζεις εσύ. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω!!! Αλλά το θέλω πάρα πολύ. Βοήθησέ με. Σ’ αγαπώ πολύ και ελπίζω σε σένα.
Η κόρη σου
Λ…….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου